Tężni w Zielonej Górze przybywa, ale wolelibyśmy, żeby dzieliła je większa odległość

O tężni zielonogórzanie marzyli od dawna. Pisaliśmy o niej już w 2014 roku. Mieszkańcy zazdrościli innym miasto, gdzie takie obiekty już stawiano. Podkreślali, że powietrze w Zielonej Górze nie jest najlepsze, dlatego dawni mieszkańcy mieli w swych domach buteleczki z jodem. A w centrum miasta w specjalnych koszach na słupach umieszczano bryły solne.

Przez lata, także na łamach „Gazety Lubuskiej” przetoczyła się szeroka dyskusja na temat tego, czy stawiać tężnie, czy też nie.
Czytelnicy wskazywali też najlepsze lokalizacje dla tej inwestycji. Najwięcej głosów zebrał park Tysiąclecia. Bo w centrum miasta, więc łatwy dojazd mieliby wszyscy mieszkańcy. Poza tym byłaby ona blisko szpitala. Pacjenci też mogliby skorzystać z jej dobrodziejstwa. Wskazywano też inne miejsca jak choćby kąpielisko w Ochli czy teren między os. Zacisze i os. Leśnym.
Budowę tężni zgłaszano jako ważne zadanie do budżetu obywatelskiego, m.in. zrobił to Klub Seniora Relaks, wskazując miejsce w ogrodzie botanicznym. Nie udało się wygrać. Ale z czasem w tym miejscu rzeczywiście stanęła mała tężnia. Wokół niej może zasiąść osiem – dziesięć osób. Tężnia jest oszczędna, bo jak podniesiemy się z siedzenia, za pół minuty przestanie działać. Inteligentne urządzanie wyposażone jest w system telemetryczny, który informuje np. operatora o potrzebie uzupełnienia solanki. W tężni można wdychać solankę z Zabłocia, która jest najbogatsza w minerały i cechuje ją najwyższa zawartość jodu na świecie (dochodzi do 140 miligramów na litr).

Ale zielonogórzanie wciąż marzyli o dużej, takiej z prawdziwego zdarzenia. Udało się przy okazji rewitalizacji Parku Tysiąclecia, która kosztowała 15 mln zł, a wykonała ją firma PRO-INFRA z Jerzmanowej. Tężnia zbudowana jest z drzewa modrzewiowego (tężnia solankowa plus pergola inhalacyjna z ławkami po jej obu stronach). Technologia tężni oparta jest o roztwór solanki, krążący w obiegu zamkniętym pomiędzy zbiornikiem na solankę, instalacją pompową tłoczącą solankę do systemu drewnianych rynien. Z rynien poprzez drewniane zawory solanka jest kierowana do koryt solankowych, by równomiernie nawadniać ściany z tarniny. Spływająca po gałązkach tarniny solanka gromadzona jest w niecce dolnej, a następnie transportowana grawitacyjnie do zbiornika na solankę.
Niedaleko, po przejściu przez ulicę, na terenie Szpitala Uniwersyteckiego powstaje trzecia z kolei tężnia. Jest już prawie gotowa. Znajduje się zaraz po wjeździe na teren lecznicy od ul. Zyty. To część toczących się prac związanych z przebudową układu komunikacyjnego wraz z infrastrukturą techniczną (koszt 48 mln zł). Obok tężni ma powstać jeszcze plac do gry w bule i pojawi się przy niej jeszcze więcej zieleni. Jeśli roboty będą przebiegać zgodnie z harmonogramem, pacjenci i mieszkańcy będą mogli korzystać z tężni już latem.

- Bardzo nas cieszą te inwestycje, bo przecież zdrowie jest najważniejsze. Ale jak rozmawiam z innym mieszkańcami, to dziwią się, że dwie tężnie będą praktycznie obok siebie. Czy naprawdę nie można się było jakoś dogadać w tej kwestii i jedną z nich postawić np. w Parku Świętej Trójcy czy w innej części miasta?! - mówi Barbara Mączyńska – Nowak. - Dla starszych osób odległość ma duże znaczenie…
Podobnych głosów w sprawie tężni otrzymujemy więcej.

Tężnia solankowa stwarza w jej obrębie korzystny dla zdrowia mikroklimat. Wdychanie powietrza, a także wchłanianie mikroelementów przez skórę:

• wspomaga leczenie chorób przewlekłych układu oddechowego oraz krążenia, a także pomaga im zapobiegać,
• działa korzystnie na procesy przemiany materii,
• pozwala zaopatrzyć organizm w neutralizujące wolne rodniki antyoksydanty,
• zwiększa odporność organizmu na czynniki chorobotwórcze,
• łagodzi dolegliwości bólowe,
• poprawia wydolność organizmu,
• wpływa pozytywnie na kondycję skóry.

Ruszyła tężnia w Parku Tysiąclecia w Zielonej Górze. Mieszkańcy nie kryją zadowolenia...
Ale się działo w Parku Tysiąclecia w Zielonej Górze. Oficjalne otwarcie...